เมื่อใดที่ความทุกข์ (วิตกกังวล เครียดกับภาระหน้าที่ ไม่สมปรารถนาดังที่ตั้งใจ ผิดหวังกับคนรอบกาย กับอนาคตที่ไม่แน่นอน หรืออะไรอีกมากมายที่เป็นเหมือนหนามคอยทิ่มแทง) มากระทบที่ใจ หลายคนก็มักจะตกอยู่ในสภาวะดังกล่าวแบบจำยอม หรือถ้าไม่ก็คงอยู่ในระยะเวลาของการหาทางออก จะออกซ้ายหรือขวา ก็ยังมืดมัวเต็มประดา ซึ่งแท้จริงแล้ว การที่ต้องเผชิญกับความยุ่งยากต่าง ๆ ก็ล้วนแต่มีเหตุมีปัจจัยประกอบเป็นหลัก การรับรู้เหตุและปัจจัยที่ประดังเข้ามาต่างหากน่าสนใจ และใครกันละที่ไปเชื้อเชิญเรื่องราวเหล่านั้นให้เหยียบย่างมาถึงขั้นบันไดชีวิต…คำตอบหนึ่งก็คือ -จิต- ที่แส่หานั่นเอง …ดังนั้นหากรู้เท่าทันจิต (ที่คิดและตีสนิท) กับเรื่องเหล่านั้นได้ ย่อมง่ายต่อการแยกแยะและพิจารณาหาสาระในความทุกข์ (ที่มากระทบนั้น ๆ) ได้ง่ายขึ้น เพราะเสมือนเราได้ใช้ปัญญาที่ยังหลับอยู่ให้ตื่นมาช่วยทำหน้าที่ของตนนั่นเอง (อมรสุทฺธิ ภิกฺขุ)
Cr :Boong Phiboon
