…..หากจะถามว่า ใครกันบ้างไม่เคยล้ม มีสักกี่คนกันไม่เคยเดินสะดุดเซไม่เป็นท่า? ผู้ที่กล้ายืนยันคำตอบอาจมีไม่มาก เพราะส่วนมากก็ล้วนแต่เคยล้ม เคยเซถลา และพลาดพลั้งกันมาแทบทั้งสิ้น ล้มแล้วลุกขึ้นเป็นธรรมดาของชีวิต ทว่าร่องรอยความผิดพลาดที่ฝังแน่นอยู่ในความทรงจำ จะเคียงข้างเราไปในทุกที่ทุกขณะ เว้นแต่ว่าลืมและแก้ไขความผิดพลาดนั้นก่อนแล้ว การเกิดมาเป็นมนุษย์ทุกเชื้อชาติและทุกความเชื่อหรือไม่เชื่อถือในศาสนา หลบหลีกหรือหนีความผิดพลาดได้ยาก เว้นได้ยาก หยุดได้ยาก ในความยุ่งยากเหล่านั้น เป็นบริบทชีวิตที่ได้เข้าไปเกี่ยวข้อง ประเด็นสำคัญจึงไม่ใช่อยู่ที่ว่า “เคยผ่านความผิดพลาดอะไรมาบ้าง” แต่อยู่ที่ว่า แต่ละครั้งที่ถลำไปนั้น “เราได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ ขึ้นบ้างไหม ฉลาดขึ้นมาบ้างไหม เรื่องเก่ายังเฝ้าแวะมาทักทายอยู่ไหม ถ้าไม่… แปลความได้ว่าสาระดีมีโอกาสเติบโต และเพิ่มเข้ามายืนยันความเป็นมนุษย์ได้สมบูรณ์ขึ้น หนักแน่นขึ้น และเข้าใจชีวิตได้ดียิ่งขึ้น” (อมรสุทฺธิ ภิกฺขุ)
Cr :Boong Phiboon
