วัสดุดาษๆที่เมืองไทย สร้างแรงดลใจ ถึงเมืองนอก

แรงบันดาลใจ แรงดลใจ แรงผลักดัน สามคำนี้ดูแล้ว อาจจะเขียนแตกต่างกัน แต่เป็นความหมายเดียวกัน และแน่นอน ไม่ว่าจะใช้คำไหนก็ตาม ในสามคำนี้ ถ้าลองได้เข้าประโยครูป ความหมายมันจะเป็นไปในทิศทางเดียวกันเสมอ

เมืองไทย ไม่ใช่เมืองใหญ่โตอันดับต้นๆก็จริง แต่ทรัพยากรของเรา ก็ถือได้ว่ามีมาก มากพอจนต่อยอด แตกแขนงออกไปมากมาย เพราะเรามีวัฒนธรรม ประเพณี รวมถึง ศิลปวิทยาการ มาตั้งแต่ครั้งโบราณกาล แต่บางสิ่งบางอย่าง ถูกละเลยมองข้าม จนนักออกแบบต่างชาติ ได้มาพบเห็น บวกกับวิสัยทัศน์ จึงต่อยอดพัฒนา ออกไปได้อย่างที่เห็น ดังนี้

ภาพเขียนลายไทย VS ไฟประดับผนัง จาก Leola, 1960s

กระติ๊บข้าวเหนียว VS โคมไฟแขวน จาก Sebastian Cox and Lorna Singleton

ถุงกระสอบผ้าพลาสติก VS กระเป๋าสะพาย จาก Balenciaga

ผ้าถุงบ้านเรา VS กระโปรง จาก Lebor Gabala

ถุงพลาสติกใสใส่ผ้านวม VS กระเป๋าเก็บของ จาก Balenciaga

พรมเช็ดเท้าจากเศษผ้า VS กระเป๋าถือ Nomad Tribe

ก่อนที่จะจบบทความเล็กๆน้อยๆอันนี้ ผมได้แต่หวังว่า เยาวชนรุ่นใหม่ จะเห็นความสำคัญ กับสิ่งของ ต้นทุน และ วัตถุดิบที่เรามี แล้วนำมันมาก่อสารตั้งต้น เพื่อพัฒนาทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่าง ให้เจริญรุดหน้า เท่าเทียมอารยะประเทศ (( ป.ล. ภาพจากปก คือ ภาชนะที่ทำจากใบตอง VS กระเป๋าถือของ Hermes ))

==========================================
Photo credit : www.dezeen.com
Photo credit : www.1stdibs.com
Photo Credit : Instagram@Kyrzayda
Photo Credit : www.facebook.com/SinghaEstate
==========================================